Ah bu ben kendimi nerelere koysam....

Aşk bu; ne başı belli ne sonu
Sevda bu ; ne yeri belli ne zamanı...
                  ------
Kafa karışıklığıyla hayat geçer mi
Hem yanına biri olsun isterken insan
Bir çok kişiyi yanında ister mi
Bu kadar zor mu seçim yapmak hayatta
Sen varken de yokken de hayatımda
Senin uğruna ondan vazgeçmeye değer mi?
         ------
Hani mantık arama derler ya aşkta
En mantıksız senken kalbimin orta yerinde
Acaba diğerleri de AŞK olabilir mi diye soramıyorum bile kendime
Çıkarmak istedikçe kalbimden seni
Aklım almıyor her seferinde yeniden yeniden gelişini
 ----
Hep bir soru var aklımda
Yollar bizi ayırmışken
Olan her şeye, bütün kırgınlığıma rağmen bu kadar içimdeyken sen
Gün olur da yeni biriyle yeni bir hayata başlarsam eğer
Bir gün bana gerçekten geri geldiğinde
Ben gitmiş olabilecek miyim gerçekten,
Vazgeçebilmiş olabilecek miyim, bakışından ,teninden,dokunuşundan, kokundan...
Nasıl bir çıkmaza girdik biz böyle, nasıl kördüğüm olduk...
Nasıl çıkılır buradan, nasıl çözülür bu düğüm...
Nasıl vazgeçerim senden....

01.10.2010
12.12

İki satır bir şarkı...

Gözlerimden akan yaşlar, yine özleminin habercisi...

Tüm vücudumu sararken tuzlu gözyaşlarım

Bedenim ve ruhum tuzuna hasret…

O kadar içime kapatmışım ki seni

Öyle bir kilitlemişim ki kalbim kapısını

Kendimi bile avutabilmişim aylardır…

Kalbimin kırıklığıyla, sana olan aşkım öyle bir bütün ki şimdi

Korkuyorum sana ihanet etmekten…

İlk defa ağlıyorum senin için, sana ihanet etmemek için…

İstemeden dökülen bu gözyaşlarıysa kalbime çok yabancı

Aşkınla ilk defa ağlıyorum…

Hiç bu kadar hissetmemiştim içimdeki kilidi…

İki satır bir şarkı öyle bir acıttı ki içimi

Satırlar anahtar oldu bir anda…

Sen çıktın ve içime doldun yeniden…

Tuzlu gözyaşlarım, seni hatırlattı bana…

Terini özletti…

Yine görsem seni, gerçek olsan bu sefer…

Yine karışsa tenlerimiz, karışsak yeniden…

Ama bu kez gerçekten…

03:40

17.12.10

Tekrar Eden Öfkem Neyin Habercisi Yine ?

                                                                                                                                                                            22/03/2010

                                                                                                                                                                            03:05

Değersizin gözünde değersiz olmak o kadar ağır ki şu yorgun bedenime, bazı geceler yitirdiğim aklımda  o kadar zor ki kabullenmek…

Ağlamamak, hatırlamamak ,hatırlasam bile umarsızlaşmak o kadar güç ki,gülmek o kadar acı verici ki şu günlerde , hem de bu kadar değersiz hissederken ben kendimi O’nun hayatında…

Aslında o kadar yanlış ki, bu sebepten herkesi ,benliğimi bile önemsiz ,değersiz görmek,hem de bu kadar değersiz biri uğruna…

Ahu Gözler

Gözlerimdeki yeşil gibi saklısın kalbimde,
Güneşi görünce utana sıkıla açığa çıkan...
O yeşil nasıl bir tutkuyla bekliyorsa güneşi,
Kalbim de aynı tutkuyla bekler oldu seni...
Her ne kadar, yapma! , bekleme! dese de aklım,
Kalbim her gördüğün de seni,
Her hissettiğinde sıcaklığını uzaktan da olsa,
Delice çarpar oldu gizli gizli...

                                                                                            19.5.2010
                                                                                            12:15

Kızdım Sana Bazen

Sana bir şeyler yazmak istiyorum.
Ama o kadar yoksun ki hayatımda, seni anlatmaya kelime bulamıyorum...
Oyuncak istiyorsun hayatında , o ben olmayacağım...
Konu kapandı sanıyorsun...
Büyük hata !!...
Ettiğin ihanetlerin,Yaptığın terbiyesizliklerin hesabı senden bir bir sorulacak....
Ve ben de bunu göreceğim..
Gözümün önünde daha da ezilecek, küçüleceksin...
Üzüleceğim belki,
Aptallığımdan ağlayacağım belki de...
Ama sen bilmeyeceksin üzüldüğümü....
İlahi adalet diyeceğim karşına geçip...
Anlamayacaksın belki de...
Ne diyor "bu" diyeceksin...
Çünkü bilmiyorsun ki,
Bilmediğimi sandığın her şeyi, bir bir biliyorum ben....
Bilmiyorsun ki,
Beni kandırdığını sandığın her yalanı, doğrularıyla biliyorum ben...
Bilmiyorsun ki,
Çocuk sandığın o "kız" ! , içinde biriktirdiklerini,
Hiç olmadık bir gün, olmadık bir yerde , olmadık bir zamanda yüzüne vuracak senin...
Ve yine çocuk sandığın o kız,senin tepkisizliğin karşısında,
İçinde hiç bir hınç, hiç bir hırs,hiç bir ikilem kalmadan, tepkisiz arkasını dönüp gidecek...
O bakmaya bile korktuğun gözleri anlatacak sana her şeyi...
Sense çaresiz arayacaksın yine onu....
Aramanın nedenini anlatmaya cesaretin olmadan konuşup kapatmayı düşüneceksin...
Ama o telefon kapanacak yüzüne senin...
Çünkü sana söylenecek, seninle "konuşulmaya çalışılacak" bir şeyi yok artık O'nun....
Her şey o olmadık gün, olmadık zaman ve olmadık yerde söylendi ve bitti !....
Geriye senden kalan hiç bir şey kalmadı içinde...
YOK! BİTTİ !
İçinde gerçek olan bütün sevgileri, değerleri, özlemleri bir çırpıda silip attırdın sen...
Belki bir gün, bir umut, olur DA ! değiştiğini kanıtlayabilirsen eğer......... belki.............

                                                                                                  03.05.2010
                                                                                                  02:10

Saçma Bile Olsa Yazılanlar, Sana Yazmak İyi Geldi Çoğu Zaman

O kadar hak etmiyorsun ki sana hissettiklerimi,
O kadar çirkin ki beni incitişin,
O kadar yapmacık ki gülüşün, dokunuşun , öpüşün...
Hala nasıl sevebiliyorum seni,
Hala nasıl deli gibi çarpar kalbim her gördüğünde seni...
O kadar hak etmiyorsun ki bu yazdıklarımı bile,
O kadar uzağız ki birbirimize,
O kadar kırgınım ki sana....
İçimi dökebileceğim başka hiçbir şey yok, hiç kimse yok...
Sen olabilirdin belki beni en çok anlaması gereken,
Ama anlamazsın ki......
Belki bir gün,
Bana gerçekten büyüdüğünü kanıtlayabildiğin bir gün,
Yazamadıklarımı bile anlatırım sana...
Belki o zaman soğurum senden...
Belki o zaman tamamen çıkarabilirim kalbimden seni...
Belki o zaman tamamen geçer hıncım,hırsım,içimdeki duygu karmaşıklığım...
İşte o zaman, tam da o zaman yeni bir sayfayı tertemiz açabilirim hayatımda....
Şüphelerin olmadığı,
Tamamen güven ile başlayan,
Değerli hissettiren,
İçinde büssürü kebelek barındıran,
Kocaman tertemiz bir sayfa....

                                                                                                                         19.05.2010
                                                                                                                         12:24

06.07.2010 -03:04

Gözümü kapattığımda yine sadece seni buluyorum karşımda.. Karşı koyamadığım bir güçle sarıveriyor beni hayalin.. O kadar çoksun ki içimde, yada o kadar büyük ki boşluğun vazgeçemiyorum hayalinden bile…

              İnsan hata olduğunu bile bile nasıl kapılır, nasıl koyverir kendini.. Nasıl bu kadar savunmasız kalabilir boş bir hayal karşısında bile.. Varlığın da , yokluğun da beni bu kadar korkuturken, ne yapacağımı bilemez bir halde , gözümü her kapattığımda bedenini hissetmek canımı acıtıyor… 

            O kadar canım yandı, o kadar üzüldüm ki ; hayaline kapılıp geleceği kaybetmekten korkuyorum.. Ne senden vazgeçebiliyorum , ne sana güvenebiliyorum… Kendimi dipsiz bir kuyuda tek başıma, çaresiz hissediyorum… 

           Biliyorum varlığını da yokluğunu da yaratan nedenlerden biri benim …. Ama bu dipsiz kuyudan tek başıma çıkamıyorum işte… ! Daha da derinlere sürükleniyor ruhum.. Her geçen gün daha da beliriyor hayalin gözümün önünde … Hak etmediğim şeyler yaşıyorum anlayacağın –belki de anlamayacağın-… 

         Ama gel kurtar beni , çıkar içimdeki korkuları… Çıkar da geleceğe dair bir umudum olsun.. Çıkar da geçmiş ; gözümde sadece bir hoşluk , bir anı olsun….

2010....

Ben mi az sevdim bilmiyorum ki… 
Şu an sesine o kadar ihtiyacım var ki…
O’na karşı o kadar güçsüz ve savunmasızım ki..
Ne zaman bir boşluk hissetsem onunla doldurmak istiyorum…
Neden bilmiyorum….
Bunun adı aşk mı onu hiç bilmiyorum…
Eğer aşksa neden bir şeyler yapamıyorum..
Ona tam ulaşmışken neden kaybediyorum..
Ben o yanımda olsun isterken neden aramıza yollar,insanlar,yaşanmışlıklar giriyor 
Ve ben bu yaşanmışlıkları yok saymak istedikçe neden hepsi bir bir yüzüme çarpıyor, kalbime bir bıçak gibi saplanıyor…
Peki bu kadar soru  işareti varken nasıl bu kadar bütünüyle onunla olmak istiyorum bunu bile bilmiyorum…
Bunun adı aşk mı gerçekten…
Bu esaretin, bu boşluğun, bu yoksulluğun adı aşk mı….
Ben aşık mıyım şimdi sana…
Bu mu aylardır değil sana kendime bile itiraf edemediğim, beni çıkmaza sürükleyen, her karşılaştığımızda beni bu kadar heyecanlandıran aşk mı?
Aşk mı yoksa uzağında olmak mı tam da bir şeyler isterken hayatımda sana dair…
Bir bilsem de bir şeyler yapabilsem keşke…
Bir bilsem de karşına geçip söyleyebilsem içimdekileri…
Daha kötü bir son yok çünkü bu dünyada,
Bu yaşadıklarımı hissetmekten daha zor bir şey yok…
Git de ,konuşma de ,istemiyorum de, karşıma çıkma de…
Bu sona bile razıyım inan…
Buna bile razıyım….
Bu bile bir son çünkü kötü de olsa bir son….
O sonu istiyorum ben , o sonu arıyorum… o sonu bekliyorum…
Ne olur gel kurtar beni bu esaretten…
Senden önce bu esaretten arınmaya muhtaç bedenim….
Ne olur bul beni, bul ve kurtar….

2007'den kalma bi anı...

O gece farklıydı hissettiklerim...

Kaygı değildi içimi kemiren o duygu....

Yada nefret değildi karar veremediğim o his...

İçimde seni isteyen bu ateş özlemdi sadece,masum bi özlem!!

Düşündüm bütün gece boyunca

Volta atıp durdum beynimin derinliklerinde....

Yıllar sonra olsa bile 

Özlemiştim ben seni...

Tenimi kavrayan ellerini..

Yanağıma her değdiğinde içimi ısıtan dudaklarını...

Üzerimden hiç eksilmesin istediğim kokunu..

Duruşunu,yürüyüşünü,bakışını,konuşmanı......

Her şeyini ama her şeyini özlemiştim...

Hiç birşey bilmiyordum,hiç bir şey düşünemiyordum..

Hiç bir şey ama hiçbir şey hissedemiyordum...

Ben sadece seni,seni biliyordum,seni düşünüyodum,seni hissediyordum!!!!

Belki

Artık bi çok şeyden emin olamıyorum senin yüzünden!

Senin yüzünden gene istemedim yeni bir hayatımın tam ortasını...

Belki de , senin gibi beni üzmeyecekti…

Senin gibi kırmayacaktı beni...
Belki de , senin gibi beni habersiz bırakıp gitmeyecekti..

Beni uçurumun kenarında tek başıma bırakmayacaktı...
Belki de  , beni gerçekten sevecekti....
Hayatımın sonuna kadar ellerimi bırakmayacaktı...
Ama belki de 
Ellerimi senin tuttuğun gibi tutmayacaktı...
Gözlerime senin baktığın gibi bakmayacaktı...
Senin konuştuğun gibi konuşmayacaktı....
Olsun..
Yine de şundan eminidim ki;
Senin bana yaptığını asla ama asla yapmayacaktı!!!
Bana hak etmediğim şeyleri yaşatmayacaktı!!!
En çok güvendiğim insanla beni aldatmayacaktı!!!!


                                                                                          2007

..nefret...

Senden değil,
bana yaptıklarından nefret ettim ben...
Düşüncesizce ve tutarsızca beni parçalayarak yaptıklarından..

Senden değil,
gidiyorum demeden gitmenden nefret ettim ben..
Hayatimin tam ortasındayken,hiç bir şey yokmuş gibi çıkıp gitmenden..

Senden degil,
ondan nefret ettim ben..
Beni sırtımdan vurarak,hayatımın tam ortasını çekip almasından..

Senden değil,
ilişkinizden nefret ettim ben...
Sonsuz bir mutluluğun içine girdiğinizi zannedip,beni darmadağın etmenizden...

Ve şimdi senden değil,
düşüncelerinden korkuyorum ben...
Hiç hesapta yokken tekrar gelmenden ve hayatımın tam ortasında olmandan...


                                                            2007