2010....

Ben mi az sevdim bilmiyorum ki… 
Şu an sesine o kadar ihtiyacım var ki…
O’na karşı o kadar güçsüz ve savunmasızım ki..
Ne zaman bir boşluk hissetsem onunla doldurmak istiyorum…
Neden bilmiyorum….
Bunun adı aşk mı onu hiç bilmiyorum…
Eğer aşksa neden bir şeyler yapamıyorum..
Ona tam ulaşmışken neden kaybediyorum..
Ben o yanımda olsun isterken neden aramıza yollar,insanlar,yaşanmışlıklar giriyor 
Ve ben bu yaşanmışlıkları yok saymak istedikçe neden hepsi bir bir yüzüme çarpıyor, kalbime bir bıçak gibi saplanıyor…
Peki bu kadar soru  işareti varken nasıl bu kadar bütünüyle onunla olmak istiyorum bunu bile bilmiyorum…
Bunun adı aşk mı gerçekten…
Bu esaretin, bu boşluğun, bu yoksulluğun adı aşk mı….
Ben aşık mıyım şimdi sana…
Bu mu aylardır değil sana kendime bile itiraf edemediğim, beni çıkmaza sürükleyen, her karşılaştığımızda beni bu kadar heyecanlandıran aşk mı?
Aşk mı yoksa uzağında olmak mı tam da bir şeyler isterken hayatımda sana dair…
Bir bilsem de bir şeyler yapabilsem keşke…
Bir bilsem de karşına geçip söyleyebilsem içimdekileri…
Daha kötü bir son yok çünkü bu dünyada,
Bu yaşadıklarımı hissetmekten daha zor bir şey yok…
Git de ,konuşma de ,istemiyorum de, karşıma çıkma de…
Bu sona bile razıyım inan…
Buna bile razıyım….
Bu bile bir son çünkü kötü de olsa bir son….
O sonu istiyorum ben , o sonu arıyorum… o sonu bekliyorum…
Ne olur gel kurtar beni bu esaretten…
Senden önce bu esaretten arınmaya muhtaç bedenim….
Ne olur bul beni, bul ve kurtar….